kompozytor, pianista, dyrygent, legenda polskiej muzyki rozrywkowej.
Urodził się 20 kwietnia 1895 r. w Warszawie jako syn Jakuba i Pauliny z Melodystów. Pochodził z rodziny muzyków - matka i siostra były pianistkami, brat Józef skrzypkiem, drugi brat - Stanisław - pianistą. Pierwsze nauki gry na fortepianie pobierał u matki, Pauliny. Po maturze studiował w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie w klasie fortepianu u Aleksandra Michałowskiego. Studia ukończył w 1916 r. W 1920 r. wyjechał do Wiednia, gdzie studiował u prof. Arthura Schnabla grę na fortepianie, kompozycję i dyrygenturę.
Talent Jerzego Petersburskiego ocenił entuzjastycznie wybitny kompozytor operetek Emerich (Imre) Kalman, zachęcając młodego człowieka do zajęcia się muzyka rozrywkową. Przyszłość pokazała jak trafna była ocena Kalmana, który z czasem zaprzyjaźnił się z polskim muzykiem i kompozytorem.
Jerzy Petersburski współpracował również z kabaretami i teatrzykami - Miraż, Czarny Kot, Morskie Oko, Qui Pro Quo. Komponował przebój za przebojem. Dla Wery Bobrowskiej napisał "Już Nigdy", dla Hanki Ordonówny "Sam mi mówiłeś", dla Adolfa Dymszy "Ja i żonka ma", dla Ludwika Sempolińskiego "Cała przyjemność po mojej stronie", dla Toli Mankiewiczówny i Aleksandra Żabczyńskiego "Ty, miłość i wiosna".
W 1928 roku napisał dla Stanisławy Nowickiej przebój swego życia "Tango Milonga", który pod tytułem "Oh, Donna Clara" zdobył światową sławę.
W 1936 roku napisał równie wielki przebój "To Ostatnia Niedziela".
W związku ze wzruszającą muzyką Jerzego Petersburskiego jak i tekstem Zenona Friedwalda mówiącym o rozstaniu dwojga ludzi "To Ostatnia Niedziela" nazywana była tangiem samobójców.
W 1936 roku otrzymał krzyż zasługi jako "pierwszy polski kompozytor, którego muzyka przekroczyła nasze granice".
W swoim dorobku Jerzy Petersburski miał też dwie operetki - "Kochanka z ekranu" oraz "Robert i Bertram". Napisał ponadto muzykę do czterech filmów - "Królowa przedmieścia", "Co mój mąż robi w nocy", "Szczęśliwa trzynastka" i "Uwiedziona".
W Adrii król tanga - tak nazywano Petersburskiego - przez osiem lat występował z orkiestrą Gold & Petersburski.
Piosenkę "Nie ja, nie ty" pod francuskim tytułem "Amour disait follie" śpiewała Edith Piaf.
Wiedeń, Związek Radziecki, Egipt, Brazylia, Argentyna - to kolejne miejsca, w których żył i tworzył. W Związku Radzieckim napisał kolejny wielki przebój "Niebieska chusteczka", która po wojnie zaczęła robić karierę międzynarodową - w 1945 roku została spopularyzowana we Francji pod tytułem "Le chale bleu", następnie w Anglii "Blue shawl" i Argentynie "El panuelo azul".
W rozgłośni radiowej w Kairze prowadził cykl audycji - Polskie Godziny. Tam również koncertował przed samym gen. Władysławem Sikorskim.
W Argentynie, gdzie spędził dwadzieścia lat, wraz z innymi zajęciami pełnił role kapelmistrza w Teatro El National w Buenos Aires, dyrygował m. in. "My Fair Lady". Piosenka Jerzego Petersburskiego "Wszystkie drogi prowadzą do Buenos Aires" zyskała tak ogromną popularność, że jedna z głównych rozgłośni radiowych tego miasta przyjęła początkowe takty tej piosenki jako sygnał radiowy.Po śmierci żony - Marii z Minkowskich - w czasie trzęsienia ziemi w 1967 r., przeniósł się do Wenezueli. Dla uczczenia jej pamięci skomponował utwór "Płaczące pianino".
U schyłku swego burzliwego życia, w 1967 roku wrócił do kraju. Ożenił się ze znaną śpiewaczką operową Sylwią Klejdysz a w roku 1969 urodził się jego syn Jerzy - Junior.
Zmarł w Warszawie 7 października 1979 r.
Do dziś utwory Jerzego Petersburskiego są wykonywane na całym świecie - "Tango Milonga" - "Oh, Donna Clara" wydane było w trzydziestu krajach, lansowane na Brodwayu przez Al Jolsona, śpiewane jako finał jednej z wielkich rewii "Casino de Paris", "Niebieska chusteczka" w Rosji znana jako "Sinij Platochek" czy "To Ostatnia Niedziela", którą wykonują na płytach i koncertach wokaliści, aktorzy, zespoły muzyczne, orkiestry kameralne i symfoniczne.
Przebój "To Ostatnia Niedziela" wykorzystano m.in. do filmów - "Lista Schindlera" Stevena Spielberga, "Utomlonnoe solnce" Nikity Michałkowa, czy "Trzy Kolory - Biały" Krzysztofa Kieślowskiego.
